Urodzil sie w 1959r. Zaczynal w latach 70. jako pisarz, potem jednak odszedl od sfery jezyka, tak jak wczesniej porzucil studia filozoficzne. Stale uciekajac od jednoznacznej definicji swojej tozsamosci, buduje wlasny wymiar fikcji niezaleznie od tego, jakim medium sie posluguje. Wielostylistyczna Ksiega zywota (1979-85), wydana z pominieciem nazwiska autora, sugeruje czytelnikowi, ze zostala napisana przez wszystkich pisarzy wszechczasów. Kolejna ksiazka (1986-1991), o cechach zblizonych do slownika i pozbawiona nawet tytulu jest podwójnym tekstem powstalym jakoby bez udzialu osoby narratora. Ostatnia z jego publikacji (1996-97) to ilustrowany katalog fikcyjnej wystawy 40 obiektów.
Szczerbowski swoje prace plastyczne okresla jako rekwizyty, a za wlasciwe swoje dziela uwaza wystawy. Szuka w nich powiazan miedzy tym, co racjonalne i irracjonalne, laczac te elementy, tak jakby byly dwoma stronami tej samej rzeczy. Posluguje sie mistyfikacja równie chetnie jak naukowym paradygmatem i sadzi, ze fikcja jest wymiarem tak jak przestrzen i czas. W wyniku tego powstaja swoiste artefakty, przedmioty rozpoznawalne dla kazdego, które jednak stanowia niemozliwy wariant istniejacego swiata.
Oprócz publikacji prozatorskich i z pogranicza poezji konkretnej w jego dorobku znajduja sie wystawy zbiorowe w Polsce, Europie i USA oraz dwa projekty indywidualne:

I. Dwie wystawy - Retrospektywa na koniec Czasu (1998, CSW Zamek Ujazdowski) – to wspólny tytul dwóch jednoczesnych wystaw: Trzy prace wystawione na widok publiczny (Galeria Laboratorium) Hermetica (Galeria 2) II. Martwa natura i Wenus bez wlasciwosci (2000, Galeria Zacheta Maly Salon, Warszawa)

powrót