15 – 30 listopada 2011 r.

Julia Bui-Ngoc, Lucid Dream 2010
Próbowałam zmierzyć się z tematem osobowości i tożsamości, obserwować psychikę indywidualnego człowieka, spróbować rozszczepić spójny wizerunek jednej osoby. Mój film stanowi studium głębokiej depresji człowieka – w warstwie wizualnej i muzycznej. Rzeczywistość miesza się tu ze światem nierzeczywistym.

Julia Bui-Ngoc urodziła się 19.04.1984 r. w Nicei (Francja). Dyplomantka w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej u Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie.
Piotr Chuchla, Bez tytułu, 2010
W odpowiedzi na zadanie plenerowe wkraczam na podłużną łąkę w czerwonym kombinezonie, niosąc czerwony dywan. Próba opisania przestrzeni spontanicznie przeradza się w dialog z nią.
Piotr Chuchla urodził się w 1986r. Student III roku Pracowni Audiowizualnej na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii ASP w Warszawie.

Katarzyna Fabińska, Klatka 2006
Film jest kontynuacją sytuacji, którą zostałam „przywitana” w pracowni – w symbolicznym geście profesor zakłada mi na głowę klatkę. Odwołując się do odczuć, jakie towarzyszyły mi w tym momencie, buduję własną klatkę. Nie jest ona formą ograniczającą wolność. Wręcz przeciwnie.
Katarzyna Fabińska urodziła się w 1980r. Absolwentka Wydziału Architektury Krajobrazu SGGW w Warszawie (2004), dyplomantka w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej u Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie.

Aleksandra Żwan, Filip Madejski, Kontakt cielesny w przestrzeni 2011
W mojej pracy konfrontuję ze sobą dwa obrazy wideo. Jeden prezentuje sytuację studyjna, drugi jest dokumentacją sytuacji zastanych, wyselekcjonowanych z przestrzeni miejskiej. Interesuje mnie kontakt cielesny, do którego dochodzi w tłumie. W mieście ludzie raczej unikają kontaktu. Inaczej jest w studiu, gdzie odbywają się zajęcia integracyjno-ruchowe, mające na celu poprawienie pracy w grupie oraz zbudowanie wzajemnego zaufania.
Aleksandra Żwan
Scieżka dźwiękowa towarzyszaca obrazom z przestrzeni miejskiej koncentruje uwagę odbiorcy na funkcjonujacych w niej zjawiskach rytmicznych, przestrzennych i fakturowych. Zależnie od sytuacji, konstrukcje rytmiczne płynnie ewoluują w chaos i odwrotnie. Dzwięki miejskie niepostrzezenie przechodzą od szklistych do ciemnych, matowych i charczących faktur. Ustawienie glośników podkresla charakter definiowanych przestrzeni: miasto – przestrzeń abstrakcyjna, rozlegla i dynamiczna (ustawienie panoramiczne); pracownia – przestrzeń kontaktu intymnego i werbalnego (ustawienie centralne, monofonicze).
Filip Madejski

Aleksandra Żwan urodziła się 14 stycznia 1987r w Warszawie. 2006-2009 Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych wydz. Sztuka Nowych Mediów (dyplom prof. Marian Nowiński, dr hab. Prot Jarnuszkiewicz)
2009-2011 Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Sztuki Mediów i Scenografii (dyplom w 2011 u prof Grzegorza Kowalskiego, aneks: u dr hab. Prota Jarnuszkiewicza)
Filip Madejski urodził się 22.09.1987 w Warszawie, student II roku Sztuki Mediów, na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii ASP w Warszawie.

Mariusz Grabarski, Dialog 2011
Powierzchnia podświetlonego stołu była wspólną przestrzenią naszej pozawerbalnej rozmowy. Wykorzystaliśmy w niej przedmioty znajdujące się w pracowni. Dialog rejestrowany był za pomocą zamontowanej nad stołem nieruchomej kamery.
Mariusz Grabarski urodził się w 1990 roku w Lublinie. Student I roku Wydziału Sztuki Mediów i Scenografii ASP w Warszawie.

Paweł Grześ, Świadek historii 2011
Zapis filmowy z konfrontacji świadka historii ze współczesną publicznością. Przedstawiona historia dotyczy faktu spalenia białoruskiej wsi Zaleszany na Białostocczyźnie 29 stycznia 1946 roku. Pacyfikacji dokonało ugrupowanie zbrojne polskiego podziemia dowodzone przez Romualda Rajsa ps. BURY. Tytułowy świadek – Piotr Młodzianowski, wtedy jako dziecko, był bezpośrednim uczestnikiem tych tragicznych wydarzeń.
Paweł Grześ jest na II roku studiów magisterskich II stopnia, Wydział Sztuki Mediów i Scenografii, Specjalność: Przestrzeń Audiowizualna. Absolwent Instytutu Fotografii Kreatywnej na Uniwersytecie Śląskim w Opawie (Czechy) oraz Informatyki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.
Wojciech Tymicki, Jacek Różański, Ćwiczenia cielesne 2011
Film stanowi rejestrację performensu wykonanego w Laboratorium CSW w Warszawie. Stworzyliśmy obraz dwóch mężczyzn w sytuacji symbolicznej i fizycznej rywalizacji, zmierzenia swych sił.
Jacek Różański urodził się 12.10.1988 roku w Świeciu nad Wisłą.
Student I roku studiów Magisterskich Stacjonarnych, Wydział Sztuki Mediów i Scenografii.
Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych Wydziału Sztuki Mediów i Scenografii licencjat u Profesora Grzegorza Kowalskiego w Przestrzeni Pracowni Audiowizualnej (2011).
Wojciech Tymicki urodził się w 1984 roku. Student V roku w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej u Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Tomasz Kujawski, Konstrukcja/Destrukcja 2011
Tomasz Kujawski urodził się 29.09.1981 roku w Warszawie. Absolwent Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom 2011 w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej prof. Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby.

Alicja Raczkowska, Obiekt w ruchu – ruch obiektu 2010
Film rejestruje wzajemny wpływ otoczenia i postaci. W umownej, białej przestrzeni unoszą się balony. Mogą przypominać łan zboża lub rafę koralową. Tworzą samodzielny, chociaż bierny byt. Do tej rzeczywistości dostaje się człowiek, który decyduje o tym, jak zachowa się jego otoczenie, jest zdolny nim sterować. Bierność przeciwstawiona zostaje aktywności. Jednak obłe kształty balonów i kobiecego ciała dopełniają się.
Alicja Raczkowska urodziła się 12.10.1986 w Warszawie. Studentka V roku w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej u Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W2011r zdobyła główna nagrodę w konkursie II Studenckiego Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej w Poznaniu za pracę “Dom” – Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu – Poznań.
Ewa Śmigielska, My – znaki w przestrzeni 2008/2009
Zadanie zakładało „mentalne i fizyczne” zaangażowanie innych osób z pracowni, przy jednoczesnym użyciu ich jako abstrakcyjnych, formalnych znaków. W białej przestrzeni zawiesiłam na linach trzy postacie w czarnych, przylegających do ciała strojach. Poruszając się, tworzyły różne sekwencje znaków. Oś kompozycji wyznaczała osoba wisząca do góry nogami.
Ewa Śmigielska urodziła się 28.07.1987 w Warszawie. Studentka V roku w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej u Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Tomasz Waszczeniuk, Farfallo 2011
„Farfallo” nawiązuje do wcześniejszej „Hydrozagadki”, obiektu-maszyny do wizualizowania dźwięku za pomocą środków analogowych. Dźwięk zamienia się w projekcję – tworzy ją światło odbijane od poruszanego dźwiękiem lustra wody. Mój nowy obiekt działa na podobnej zasadzie wizualnej, jednak dźwięki wzburzające wodę zależą od miejsc, w których stoją oglądające go osoby.
Tomasz Waszczeniuk urodził się 18 stycznia 1985 w Białymstoku. Dyplom uzyskał w 2010 roku u Profesora Grzegorza Kowalskiego w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej na Wydziale Rzeźby w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.