15 lutego – 9 marca 2019 r.

POKOJE / ROOMS, to instalacja wideo. Nakładające się na siebie projekcje oznaczone numerami pokoi hotelowych 208, 106, 1002. Pokoje znajdują się w hotelach w Paryżu, Berlinie i Białymstoku. Skrywają tajemnicą zdrady. Artystka, jako gość hotelu spędza w samotności jedną noc w tych samych pokojach, w których profesor zdradzał kochającą żonę ze swoją kochanką, byłą studentką i asystentką. Okrucieństwo i ból zdrady zaklęte jest w leniwym tempie scen, w pozornie spokojnych emocjach i przyćmionym świetle obrazów hotelowych pokoi, w których pojawia się naga sylwetka samotnej kobiety spędzającej w białej pościeli ciężką, długą, nieprzespaną noc.

Zuzanna Janin wielokrotnie podejmowała trudne tematy, takie jak przemoc, zdrada, ból, śmierć, choroba, strach i samotność. Na wystawie POKOJE / ROOMS skupiła się na niejednoznaczności naszego odczytania emocji, rozpaczy i samotności. Problematyka zabawy kosztem innych i związanego z nią okrucieństwa nie jest często podejmowana przez artystów. Janin patrzy na te sprawy z perspektywy osoby porzuconej. Buduje obraz kultury gwałtu, narcyzmu i megalomanii. Obraz cywilizacji przemocy, rywalizacji oraz społecznego przyzwolenia na tzw. „łowy”. W ramach wystawy Janin prezentuje szczere do bólu obrazy odbywającej się w ciszy tragedii prywatnej. Podobnie jak we wcześniejszych pracach, takich jak Walka (2001) i Widziałam swoją śmierć (2003), uniwersalizuje swoje doświadczenia. Bezkompromisowo traktuje problem zdrady i porzucenia jako formy przemocy emocjonalnej w związku. Pokazuje kulturowy przymus skrywania krzywdy i rozpaczy, podkreślając jednocześnie okrucieństwo kultury przyzwolenia, w epoce kultu młodości, gdzie zarówno osoba porzucona jak i „nowa zdobycz” są częścią tej samej gry podwójnych standardów, elementem zabawy cudzym kosztem, zdrady jako formy „wolności”, bez względu na cenę i konsekwencje osobiste oraz społeczne.

Zuzanna Janin (ur. 1961) zajmuje się rzeźbą, instalacją, filmem, wideo, fotografią, akcjami i działaniami performatywnymi. Należy do grona najważniejszych przedstawicielek sztuki polskiej po 1989 roku. Brała udział m.in. w Biennale w Istambule (1992), Biennale w Sydney (1993) Sonsbeek’93 (1993), Biennale w Liverpool (1998), FOKUS Łódź Biennale (2010), a także w 54 Biennale Sztuki w Wenecji w prezentacji Rumunii (2011), Alternativa 6, Gdańsk (2016), Open City Lublin (2017).

Wystawa realizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.