W lutym zaprosiliśmy na migoczącą wystawę Joanny Borkowskiej. Artystka podgląda rzeczywistość od podszewki, studiuje najmniejsze drgnięcia atomów i rejestruje wibracje docierające z odległych galaktyk. Jej maszynerię badawczą  nie stanowią jednakże detektory, lunety czy mikroskopy, lecz płótno, pędzel i wrażliwość na podszepty duszy i miraże formy.

Podczas warsztatu wsłuchiwaliśmy się w siebie i postaraliśmy się przelać (dosłownie) na płótno to co niewyrażalne. Wielokrotnie mieliśmy już do czynienia z abstrakcją w BWA i wiemy, że dzieci intuicyjnie odnajdują się w tej pierwotnej formie sztuki. Naśladując autorkę wystawy wykorzystaliśmy dripping, aby przedstawić za pomocą abstrakcji i drippingu fascynujące zjawiska łączenia się żywiołów. Przy okazji wykroczyliśmy poza malarskie inspiracje, przypatrując się jak żywioły można przedstawić w tańcu i za pomocą muzyki.

prowadzenie – Natalia Stolp