4 października – 5 listopada 2019 r.
Motto:
„ Taka daleka podróż powinna pozostać ćwiczeniem z obcości. Ten dziwny stan umysłu jest w gruncie rzeczy stanem twórczym. Mobilizuje nasz umysł do wytężonej pracy, każąc korzystać mu z całego kapitału wiedzy, doświadczenia i intuicji, jaki zgromadził przez lata. Tak pobudzona wyobraźnia staje się zarówno wielkim pomocnikiem, jak i podstępnym wrogiem.(…)”
Olga Tokarczuk, Powiem wam, kto uratuje świat [w:] Gazeta Wyborcza, Magazyn książki, 22.07.2019
Przygotowana wystawa to podsumowanie kilkuletnich doświadczeń artystycznych z pobytów twórczych w obszarach innych kultur.
Dwumiesięczne pobyty na rezydencjach artystycznych w Chinach w latach 2010 i 2016 były ogromnym wysiłkiem emocjonalnym i fizycznym. Praca odbywała się w tropikalnych warunkach klimatycznych oraz w niesprzyjających okolicznościach socjalnych – trudności w komunikacji werbalnej z właścicielami manufaktur i z obsługą techniczną. Jednak największym wyzwaniem okazała się odmienna technologia, inny rodzaj masy porcelanowej, sposób szkliwienia, wypału.
Każdy proces twórczy w materii ceramicznej jest dla mnie ekscytujący z uwagi na ciągłe poszukiwanie przekazu treści w wyrazie plastycznym. Tym razem estetyka dostępnych materiałów była dla mnie obca, zupełnie inna od stosowanych dotychczas. Ta podróż w nieznane była kluczowa dla powstania tych realizacji. Dotychczasowe doświadczenie stało się nie przydatne, sytuacje wymagały uczenia się od podstaw. Przy czym najistotniejszym było odnalezienie formy dla krystalizującej się idei.
Otaczający mnie świat niezrozumiałych napisów, znaków, pozaklejanych gazetami okien, naznaczonych czerwonymi papierami sentencji umieszczanych na odrzwiach, odcisnęły swój ślad w moich realizacjach z 2010 roku wykonanych w Jingdezhen. Porcelanowe tablice Znaki oraz układy Pięć elementów z Jingdezhen zakomponowane zostały przy pomocy tworzonych z ręki półprzestrzennych małych form, które w swej istocie zawierają reminiscencje kaligrafii tworzonej wytrenowaną dłonią.
W 2016 roku pobyt w Longquan umożliwił mi doświadczenie bogactwa szkliw seladonowych. W tej kolebce szkliw sięgających czasów dynastii Sung, znakomici chińscy ceramicy starają się dziś odtworzyć na nowo dawne, zapomniane już receptury i uzyskać ponownie ich zróżnicowaną naturę. Zachwyt nad odcieniami zieloności tych szlachetnych, wysokotopliwych szkliw, stał się jednym ze źródeł inspiracji kreowanych tam obiektów z cyklów: Fizjonomia przestrzeni. Chińskie inspiracje, Liczydła marzeń i Chińskie bramy.
Te dwie kolekcje prac powstałe w odmiennych warunkach i czasie, w oparciu o zróżnicowane technologie tamtejszych ośrodków będą główną osią prezentacji. Zostanie ona uzupełniona o cykl abstrakcyjnych kompozycji reliefowych zatytułowany Fizjonomia przestrzeni, których płaszczyzna zbudowana została z wyodrębnionych strukturalnie fragmentów, pociętych i wysuniętych wobec siebie. W centrum każdej kompozycji znajduje się spłaszczona bryła o wyróżniającej się piaszczystej kolorystyce i spękanej strukturze, które zostały wykonane również w Chinach w Jingdezhen. To połączenie działania w obrębie odmiennych technologii z dwóch kontynentów stało się dla mnie pierwiastkiem magicznym i inspirującym. Stąd powstał zamysł, by te reliefy dedykować podróży, mapom, innym światom. Ich uzupełnieniem będą obiekty rzeźbiarskie, zrealizowane częściowo w oparciu o wypały w tradycyjnym wschodnioazjatyckim piecu ceramicznym anagama, w których zawieram wizualny zapis ekspresji emocji. Materia niesie w sobie treść wypowiedzi. Powierzchnia jest jej wyrazem. Gładka czy rozreliefowana, fakturowana, matowa czy błyszcząca? Zewnętrzna powłoka jest nośnikiem zawartej w obiekcie energii.
Katarzyna Koczyńska-Kielan. Wrocław, 3.08.2019
Katarzyna Koczyńska-Kielan – artystka sztuk wizualnych, zajmuje się rzeźbą ceramiczną. Absolwentka wrocławskiej PWSSP. Od roku 1987 związana zawodowo z macierzystą uczelnią. Doktor habilitowana, od 2007 roku pracuje na stanowisku profesora uczelni na Wydziale Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP. Od 1991 roku prowadzi stworzoną przez siebie autorską Pracownię Koła Garncarskiego, w której reaktywowała nauczanie technik garncarskich wprowadzając autorski program kształcenia.
Autorką licznych prac ceramicznych, w tym kolekcji: Wieże, Katedry, Kręgi czasu, Pejzaż zamknięty, Pejzaż wewnętrzny, Pejzaże wyobraźni, cykli prac zrealizowanych w Chinach tj. m.in.: Znaki; Fizjonomia przestrzeni. Chińskie Inspiracje; Chińskie bramy oraz licznych realizacji kompozycji reliefowych.
Wystawa realizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.
