Wernisaż: 21 czerwca – 14 lipca 2018 r.

W ramach wystawy zaprezentujemy prace studentów i absolwentów trzech pracowni Katedry Interdyscyplinarnej Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Będą to: I Pracownia Rysunku (prowadzona przez prof. Joannę Imielską i dr Sonię Rammer), I Pracownia Malarstwa (prof. Andrzeja Leśnika i as. Sebastiana Krzywaka) oraz Pracownia Otwartych Interpretacji Sztuki, której pomysłodawcą i obecnym kierownikiem jest profesor poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego – dr hab. Rafał Boettner-Łubowski. Wystawa w swoich założeniach ma konfrontować prace pedagogów wybranych do projektu pracowni z realizacjami ich podopiecznych.
W wystawie udział wezmą: Julita Antonowicz, Rafał Boettner-Łubowski, Albert Gomułka, Joanna Imielska, Estera Jaroszewska, Anna Jóźwiak, Ilsu Kaya, Agnieszka Klarzak, Ewa Kozubska, Sebastian Krzywak, Magda Kuca, Ada Kusiak, Andrzej Leśnik, Eliza Lissewska, Katarzyna Maćkiewicz, Zuzanna Malinowska, Karolina Ochocka, Joanna Pietrowicz, Aleksander Radziszewski, Sonia Rammer, Marta Sawoni, Olena Sobczak, Julia Soroko, Oliwia Szepietowska, Katarzyna Tyburska, Aleksandra Walczak, Weronika Walenciak.
Kurator wystawy: Rafał Boettner-Łubowski.

WYDZIAŁ EDUKACJI ARTYSTYCZNEJ I KURATORSTWA UAP I JEGO WYBRANE PRACOWNIE

Konstruowanie założeń wystaw, prezentujących różnorodne propozycje artystyczne z dziedziny współczesnych sztuk wizualnych może dziś przyjmować rozmaite postacie. Przykładowo mogą być to autorskie koncepcje kuratorskie, eksponujące postawiony odgórnie problem, który ma zostać odpowiednio zilustrowany poprzez dobrane we właściwy sposób dzieła określonych artystów i artystek. Potencjalnie mogą być to ciekawe wystawy, lecz w pewnych przypadkach mogą być one także nieco nużące, między innymi przez ewentualną instrumentalność traktowania dzieł oraz ich autorów lub autorek. Godne uwagi mogą być także takie przedsięwzięcia kuratorsko-ekspozycyjne, które próbują przedstawić „wycinek” określonej rzeczywistości artystycznej, bez ambicji stawiania nieodwołanych tez i diagnoz lub bez sztucznej konfrontacji wspomnianego „wycinka” z arbitralnie postawionym problemem teoretycznym. Interesujące wydawać się mogą obecnie również te projekty wystawowe, które konfrontują rozmaite wrażliwości, twórcze pokolenia, stanowiska czy różnorodne artystyczne wizje, w a-dogmatyczny i otwarty zarazem sposób. W znacznej części z takimi właśnie preferencjami wiąże się wystawa zatytułowana „Trzy Pracownie”, zorganizowana w Biurze Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze. Wystawa ta konfrontuje prace pedagogów wybranych pracowni Katedry Interdyscyplinarnej Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu z propozycjami ich podopiecznych, zarówno tych, którzy studiują jeszcze na poznańskiej Uczelni, jak i tych, którzy ukończyli już studia pod jej patronatem.
Wydział Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu jest jednostką dydaktyczną, która posiada bogatą propozycję edukacyjno-artystyczną, a potencjał Wydziału tkwi w dużej części, także w ofercie jego pracowni artystycznych, działających w ramach wydziałowej Katedry Interdyscyplinarnej. Wspomniana Katedra skupia w swoim obrębie dwie pracownie rysunku, trzy pracownie malarstwa oraz pięć artystycznych pracowni specjalistycznych, łączących w swoich programach zagadnienia sztuki, nauki i teorii. Wystawa „Trzy Pracownie”, poprzez dokonanie koniecznych w takim przypadku wyborów i „uogólnień”, prezentuje specyfikę trzech typów artystycznych jednostek dydaktycznych dynamicznie działających na macierzystym Wydziale oraz, co niezwykle ważne, dostępnych i otwartych dla wszystkich studentów i studentek poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego, jako pracownie wolnego wyboru.
I Pracownia Rysunku, prowadzona przez prof. Joannę Imielską i asystującą Jej dr Sonię Rammer, cieszy się ogromną popularnością i zazwyczaj, każdego roku akademickiego, podejmuje współpracę z około pięćdziesięcioma osobami z różnych wydziałów poznańskiej szkoły sztuk pięknych. Decydują o tym, między innymi: interdyscyplinarny program Pracowni, panująca w niej aura tolerancji i otwartości, oraz osobowości prowadzących ją Artystek. Profesor Joanna Imielska, w ramach własnej autorskiej działalności twórczej, proponuje najczęściej abstrakcyjne rysunki i obrazy, w których duże znaczenie ma symboliczny i wizualny potencjał geometrii. Autorka ta potrafi znakomicie wykraczać poza „czysto” formalny wymiar stwarzanych przez siebie kompozycji, podejmując w nich dyskretne i wieloznaczne zarazem rozważania na temat czasu, natury, przemijania, kosmosu oraz rozmaitych wyobrażeń, odczuć i przekonań z tematami tymi pośrednio lub bezpośrednio korespondującymi. Natomiast dr Sonia Rammer – jest autorką, która wykorzystuje w swojej twórczości różne media i środki artystyczne; takie jak: rysunek, malarstwo, film, fotografia, kolaż czy przedmioty cytowane z rzeczywistości; w celu stwarzania sytuacji refleksyjnych, bardzo często poświęconych szeroko rozumianemu podróżowaniu, zarówno w kontekście osobistym, jak i metaforycznym. Doświadczenia artystyczne prof. Imielskiej i dr Sonii Rammer interesująco wpływają na poszukiwania twórcze ich studentów i studentek. W I Pracowni Rysunku powstają różnorodne w charakterze prace, zarówno takie, które odnoszą się do technik rysunkowych, jak takie, które są edytowane poza obszarem tego rodzaju środków wizualnego obrazowania. Możliwa jest tutaj również interdyscyplinarna konfrontacja tradycyjnych i niekonwencjonalnych sposobów budowy wypowiedzi artystycznej – np. połączenie inwencji rysunkowej z medium fotografii czy strukturą książki artystycznej lub przestrzennego obiektu. I Pracownia Rysunku prezentuje często dokonania swoich podopiecznych poza murami macierzystej Uczelni oraz organizuje liczne plenery, także poza granicami naszego kraju, np. w Sieber w Niemczech. Warto podkreślić, że jest ona otwarta na eksperyment artystyczny, ale również skutecznie zapoznaje z tradycyjnymi sposobami i tropami wykorzystania możliwości klasycznego medium rysunku w indywidualnych poszukiwania studiujących w niej osób.
Atmosfera życzliwości, tolerancji i poszanowania indywidualności studentów i studentek panuje także w I Pracowni Malarstwa, prowadzonej przez prof. Andrzeja Leśnika i as. Sebastiana Krzywaka. Prowadzący Pracownię Malarze zainteresowani są we własnych poszukiwaniach twórczych eksplorowaniem możliwości abstrakcyjnego budowania dzieła malarskiego, na zasadach zauważalnego dystansu wobec stereotypów i obiegowych przyzwyczajeń dotyczących strategii kreowania niefiguratywnych kompozycji pikturalnych. Ich zainteresowania abstrakcyjnością i jej malarskim potencjałem mają, co oczywiste, zauważalny wpływ na charakter studenckich obrazów powstających w I Pracowni Malarstwa, lecz nie ograniczają one zakresu wyboru malarskich konwencji i tropów, którymi podążać mogą studiujący tu młodzi adepci sztuki. W Pracowni powstają bowiem także obrazy figuratywne, bardziej tradycyjne w charakterze lub takie, które integralnie łączą elementy figuratywne i abstrakcyjne. Godne uwagi są również w dorobku Pracowni pewne dyskretne w charakterze eksperymenty, które związane są z naruszaniem „dyscyplinarnej” czystości powstających kompozycji, np. poprzez użycie nie wywodzących się z tradycji malarstwa tworzyw i materiałów i ich konfrontacja z podobraziem lub strukturą o rodowodzie „czysto” malarskim.
Pracownie specjalistyczne Katedry Interdyscyplinarnej Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa, nieco inne w charakterze niż wydziałowe pracownie rysunku i malarstwa, na jeleniogórskiej wystawie reprezentuje Pracownia Otwartych Interpretacji Sztuki, której jestem pomysłodawcą i animatorem. Wspomniana jednostka dydaktyczna powstała w 2013 roku i jako jedyna do tej pory w Polsce, czyni rdzeniem programowym swoich poszukiwań artystyczne zagadnienia autotematyczne, a więc między innymi kreowanie realizacji wizualnych przekazujących refleksje typu „sztuka o sztuce”. Pracownia nigdy nie narzucała i nie narzuca nadal jednego, preferowanego medium, a więc powstawać w niej mogą prace edytowane w ramach: fotografii, obiektu artystycznego, malarstwa, grafiki, rzeźby, filmu; ale również takie wypowiedzi twórcze, które łączą w sobie różne techniki, media czy stylistyczne konwencje. Poza tym wszystkim, studenci i studentki zapraszani są do indywidualnych poszukiwań, odnoszących się do ich własnych preferencji i zainteresowań twórczych, w pewnych przypadkach nawet kosztem odchodzenia przez nich od rdzenia głównych zainteresowań programowych Pracowni. Pracownia Otwartych Interpretacji Sztuki daje studiującym w niej osobom możliwość podejmowania polemicznych i dialogicznych odniesień do dziedzictwa dawnej i współczesnej sztuki. Zaprasza również do podejmowania prób „refleksyjnego skupienia” i „badania” rozmaitych problemów i zagadnień z dziedziny sztuki, obecnych w niej konwencji, tematów czy ujęć ikonograficznych. W związku z powyższym w Pracowni podejmowane są również dyskusje i wykłady dotyczące wybranych zagadnień z teorii i historii sztuki, a w obrębie programowych zainteresowań jednostki duże znaczenie mają zagadnienia dotyczące poetyki cytatu oraz intertekstualnych praktyk artystycznych. Pracownia Otwartych Interpretacji Sztuki, podobnie jak I Pracownia Rysunku, wykracza poza mury Uczelni i prezentuje wybrane studenckie prace w uznanych galeriach w Polsce, takich jak, na przykład: Galeria Miejska „Arsenał” w Poznaniu, czy Galeria Sztuki „Wozownia” w Toruniu. Przez kilka ostatnich lat Pracownia organizowała również każdego roku, zazwyczaj w kwietniu lub marcu, pokaz wybranych prac studenckich w Galerii „Profil” poznańskiego CK „Zamek”, proponując także wybranym studentom i studentkom udział w swego rodzaju warsztatach, dotyczących organizacji i adekwatnego konstruowania ekspozycji galeryjnej.
Wydział Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa posiada unikalną propozycję dla swoich studentów i studentek. Na kierunku: edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych pozwala zdobywać, zarówno określone doświadczenia artystyczne, jak i rozwijać kompetencje, wiedzę i umiejętności przydatne w pracy we współczesnych instytucjach kultury. Osoby zainteresowane działalnością edukacyjną i pedagogiczną – studiując na Wydziale, mogą rozwijać także swoje zainteresowania – np. współpracując z jedną z wydziałowych pracowni specjalistycznych – z Pracownią Projektów i Działań Twórczych (prowadzoną przez dr Magdalenę Parnasow-Kujawę i dr Marca Tobiasa Winterhagena) – pracownią, która dogłębnie i profesjonalnie przygotowuje do realizacji warsztatów artystyczno-edukacyjnych, przeznaczonych dla rozmaitych grup wiekowych (dzieci, młodzieży, dorosłych i osób starszych). Inne pracownie specjalistyczne – np. Pracownia Sztuki w Przestrzeni Społecznej (prof. Rafała Jakubowicza), czy Pracownia Projektów i Badań Transdyscyplinarnych (prof. Joanny Hoffmann-Dietrich i as. Piotra Słomczewskiego) – także oferują wyjątkowe płaszczyzny współpracy i propozycji artystyczno-edukacyjnych. Nie można również zapomnieć o ważnym potencjale pozostałych wydziałowych pracowni rysunku i malarstwa, a więc: Pracowni Malarstwa, prowadzonej przez prof. Mariusza Kruka i dr Magdalenę Kleszyńską, Pracowni Malarstwa prof. Piotra C. Kowalskiego i as. Piotra Machy oraz II Interdyscyplinarnej Pracowni Rysunku, którą niezwykle dynamicznie prowadzą: prof. Anna Tyczyńska i as. Justyna Olszewska, podejmując bardzo często konstruktywną, pod względem artystycznym i poznawczym, współpracę z uniwersyteckimi placówkami naukowymi: np. z Instytutem Archeologii czy Instytutem Astronomii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Większość wymienionych powyżej pracowni posiada interdyscyplinarny program edukacyjny, co silnie koresponduje ze strategią rozwoju całości Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego. Atutem jednostki jest również niedawno powstały kierunek teoretyczny: kuratorstwo i teorie sztuki, w którego rozwój silnie zaangażowane/zaangażowani są znakomite teoretyczki i znakomici teoretycy pracujący obecnie na Wydziale, a więc między innymi: prof. Izabela Kowalczyk (obecna Dziekan Wydziału), prof. Marta Smolińska, prof. Izolda Kiec, dr Justyna Ryczek, dr Marcin Szeląg, czy dr Witold Kanicki, z których doświadczenia i inicjatyw korzysta znacząco także cała społeczność akademicka poznańskiej Uczelni.
Rafał Boettner-Łubowski

Wystawa realizowana jest dzięki pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.
Patronat: Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu.
Patronat medialny: TV DAMI Jelenia Góra.