22 stycznia – 28 lutego 2010 r.

To malarstwo nadprodukcji, oszołomienia, Rebelka doskonale odnajduje się w procesie mnożenia detali, jego malarstwo dojrzewa na płótnie, jest niedomknięte, a przez to podatne na skrajnie różne sposoby interpretacji.

Im większy obraz, tym większa ilość szczegółów tego samego rozmiaru. Rebelka dostosowuje proporcje dominanty do rozmiarów płótna, natomiast wszelkie „dodatki”, którymi zasypuje swoje prace, pozostawia formatowo bez zmian. Ich liczba wzrasta proporcjonalnie do rozmiarów płótna/planszy. Malarstwo Jakuba Rebelki to krzykliwy przykład malarskiego wielogłosu, ciągłego ruchu, nieustannego dopowiadania, jakby artysta miał problemy z zamknięciem płótna, z przerywaniem malowania.

Rebelka w swojej twórczości buduje atmosferę halucynacji, narkotycznej wizji, snu (unoszące się wszędzie, rozsypane pigułki, zwielokrotnienia, wizualne anomalie…), to nagromadzenie sprawia wrażenie „rozłażenia się” jego wizji, pękania w szwach, jakiegoś niepokojącego ruchu pod powierzchnią. W obrazach, w których rezygnuje z wyszczególnienia planów, ten chorobliwy rozrost jest szczególnie frapujący, sprawia wrażenie chwiania się tego wszystkiego w posadach, naruszenia podstaw, powoduje, że odbiorca nie jest w stanie przyswoić tylu obrazów na raz (dodatkowo w kilku miejscach płótna wzbogacone są o liternictwo – tekst).

To malarstwo chirurgicznej interwencji, poszukiwania w ciele, intruzji („Lekcja anatomii” „Sarbre of Madness”). W fabularno – wizualnej twórczości Rebelki ciało jest pojemnikiem, opakowaniem, które można zdjąć, otworzyć, rozerwać, zniszczyć… Z pożytkiem dla jego wizji malarskiej.

Rebelka lubuje się w makabrze, szczególnie w jej pop-kulturowej formie, w której sprowadzona została do roli rozrywki i nie szokuje już nikogo. Tortury i śmierć jawią się tutaj jako lęki przepracowane, oswojone, Rebelka obrysowuje je swoim podwójnym konturem i maluje w jasnych, krzykliwych barwach. W środkowej części dyplomowego tryptyku („Sarbre of Madness”) postacie pławią się w ludzkich wnętrznościach, sprowadzonych niemal do roli ornamentu, Rebelka bierze przerażenie i śmierć w cudzysłów – postacie, które biorą udział w jatce jawią się jako sztuczne i statyczne, ich spojrzenia są puste a krzyk niemy.

Rebelka chętnie zaburza relację góra – dół i proporcje (na płótnie „Król Deprim” gdzieś w okolicy „pierwszego planu” widoczny jest „pejzaż miejski”), odbiorca w trakcie odczytywania/dekodowania tej artystycznej wizji instynktownie szuka jakiegoś punktu oparcia, horyzontu, ukrytego klucza, sposobu na uporządkowanie obrazu. Na próżno.

Poruszanie się w alogicznych, surrealizujących kompozycjach Rebelki przyprawia o zawrót głowy.

Kurator wystawy: Piotr Machłajewski

Nota biograficzna

Jakub Rebelka (ur. 1981r.) – malarz, grafik, rysownik komiksów. Studiował na Akademii Multimedialnej i ASP w Gdańsku (dyplom w pracowni prof. Teresy Myszkin). Na jego dorobek artystyczny składają się liczne serie malarskie, freski i murale, nadzwyczaj rozbudowane graficznie komiksy (m.in. „Doktor Bryan”, „Ester i Klemens”, ”Dick4Dick”, „Oskar”) oraz ilustracje. Rebelka jest autorem fresków w Muzeum Powstania Warszawskiego (2007), w Teatrze Narodowym (wykonane w ramach Roku Herbertowskiego), a także realizacji z pogranicza malarstwa i dekoracji wnętrz: Arthotel – ”lalala” (Sopot 2007), Okólnik, pokój Kudłatego (Warszawa 2007) i “Pink Flamingo nr.7” (w gdańskim klubie Sfinks).

Jakub Rebelka jest laureatem m.in. Małego Grand Prix OKTK 1997, I nagrody MFK 2000 za „Oskar – Król Cieni” (wraz z Benedyktem Sznajderem), I nagrody w konkursie Grafex magazynu Aktivist Exlusiv oraz Artystycznej Podróży Hestii w roku 2008 (Nowy Jork).

Wystawa w jeleniogórskim BWA jest debiutem Jakuba Rebelki.

Wystawa zorganizowana ze środków Miasta Jelenia Góra.