All posts by Galeria BWA

Made [in] ready – rzeczy, działania, symbole.

Wernisaż: 17 września – 15 października 2021 r.

Wystawa w cyklu prezentującym dorobek pedagogów, absolwentów i studentów Pracowni Działań Audiowizualnych i Performatywnych Akademii Sztuki w Szczecinie z okazji jubileuszu 10-lecia działalności.

Udział biorą: Karolina Babińska, Michał Bączyński, Filip Czachorowski, Aleksandra Demianiuk, Paweł Dowejko, Jagoda Dukiewicz, Natalia Dybowska, Michał Fajferek, Dawid Fik, Dariusz Fodczuk, Piotr Gościcki, Natalia Janus-Malewska, Patrycja Jędrzejewska, Justyna Karczmarek, Hanna Kilińska, Natalia Kochaniuk, Amanda Korol, Justyna Kramarz, Igor Krupczyński, Marta Kubiak, Alicja Kuczyńska, Kamil Kuskowski, Agata Lech
, Kacper Lendecki, Maciej Machowski, 
Sandra Majewska, Karolina Mełnicka, Karolina Michalewicz, Piotr Michalski, Małgorzata Michałowska, Anastasia Mikhno, Sara Miszczyk, Marek Nelski, Teresa Otulak, Nikola Palej, Tatiana Pancewicz, Alicja Pasikowska, 
Uladzimir Pazniak, Maria Plucińska, Klaudia Prabucka, Monika Puchała, Kacper Rubinkowski, Krzysztof Sawicki, Ingrind Schmidt, Hanna Stanisławska, Mikołaj Tkacz, Wiktoria Walendzik, Piotr Wardziukiewicz, Andrzej Wasilewski, Marlena Węgrzanowska, Emilia Wilcżek, Krzysztof Wojciechowski, Mikołaj Wojnar, Aleksandra Zielińska.

Pracownia Działań Audiowizualnych i Performatywnych, Akademii Sztuki w Szczecinie została powołana w 2010 roku przez prof. dr. hab. Kamila Kuskowskiego. Osią aktywności Pracowni są rozważania na temat relacji pomiędzy obrazem, dźwiękiem i akcją (performatyw). Przewinęło się przez nią wiele indywidualności twórczych, zarówno wśród współpracujących z profesorem dydaktyków, jak i studentów, którym udaje się już zaznaczać swoją obecność w obszarze sztuk wizualnych.
Kuratorami wystawy są: prowadzący pracownię prof. dr hab. Kamil Kuskowski oraz adiunkt dr Dariusz Fodczuk.

Kamil Kuskowski, Dariusz Fodczuk:
W swoim programie Pracownia od samego początku kładzie nacisk na pracę z prostymi obiektami codziennego użytku. Sensem wielu ćwiczeń jest praca nad ujawnianiem i zmianą znaczeń, jakie wiązać się mogą z konkretnymi przedmiotami, prostymi działaniami i gestami. Odwołując się do tradycji dadaizmu oraz sztuki pojęciowej, studenci zgłębiają zagadnienia zmiany statusu przedmiotów. Poprzez praktyki dekonstrukcyjne, ingerencję w formę i świadome operowanie kontekstem, rozwijają umiejętności wizualnego komunikowania, formułowania logicznej wypowiedzi opartej na wizualnych porządkach i kodach. Szkolnictwo artystyczne dawno zerwało z XIX-wiecznym akademizmem. Obecnie jego podstawy muszą opierać się na metodach i założeniach biegunowo innych niż te, które je fundowały. Co kiedyś wydawało się anarchią i wygłupem, dziś ujęte jest w ramy metody i decyduje nie tylko o artystycznej sprawności, ale przesądza o rozwoju krytycznej wrażliwości, która pozwala w konsekwencji na skuteczne komunikowanie istotnych problemów natury społecznej czy politycznej. W takim ujęciu celem kształcenia jest rozwijanie umiejętności krytycznego i analitycznego postrzegania, a metodami są trening twórczości i wzmacnianie dociekliwości. Kwestia kształcenia indywidualnego warsztatu i manualnych umiejętności schodzi na plan dalszy. W rozwijanej w Pracowni metodzie sprawność procesów myślowych oraz ich ewaluacja pojawiają się w miejsce tradycyjnego warsztatu i uwielbienia dla manualnej sprawności.
Na wystawie zobaczymy realizacje artystów związanych z Pracownią, których cechą wspólną jest charakterystyczna postawa przejawiająca się w specyficznym podejściu do przedmiotu i jego znaczenia.
Prace dobrane do wystawy układać się będą w trzy bloki odpowiadające tytułowym „rzeczom, symbolom i działaniom”.

1. Prace związane z dekonstrukcjami i ingerencjami w formę przedmiotów
2. Prace dotykające problematyki społecznej i politycznej
3. Prace większej złożoności formalnej, łączące w sobie różne media i wykorzystujące ich wzajemną relację w celu budowania skuteczności przekazu.

Zaproszeni artyści wykonali nowe, dedykowane specjalnie temu projektowi dzieła, prezentują też „stare”, wykonane podczas zajęć.

 

Kuratorzy: prof. dr hab. Kamil Kuskowski, dr Dariusz Fodczuk.

Wystawa realizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra oraz Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie.

Wolność sztuki. Sztuka wolności – debata.

Wolność sztuki. Sztuka wolności – debata.
8 października 2021 r.

Czy wolność polityczna służy sztuce? Czy są granice prowokacji artystycznej? Czy zasadne bywają zarzuty do twórców, co do przekraczania granic społecznie akceptowalnych? Czy twórczość artystyczna stanowi wartość wyższą niż dobro chronione przez przepisy prawa karnego? Czy sztuka naprawdę obraża uczucia religijne? Na te i inne pytania podczas debaty próbowali odpowiedzieć: Magdalena Felis – dziennikarka, redaktorka, realizatorka i scenarzystka telewizyjna. Zbigniew Libera – artysta sztuk wizualnych, fotografik, reżyser, performer. Roman Pawłowski – krytyk teatralny. František Kowolowski – wykładowca na Wydziale Sztuki Uniwersytetu w Ostrawie, performer, kurator wystaw. Paweł Jarodzki – artysta sztuk wizualnych, malarz, rysownik, autor tekstów o sztuce, kurator wystaw – moderator debaty.

Organizator: Osiedlowy Dom Kultury, partner wydarzenia: Biuro Wystaw Artystycznych.
Wydarzenie odbło się w ramach projektu: Wolność sztuki. Sztuka wolności.
24. Międzynarodowy Festiwal Filmowy ZOOM-ZBLIŻENIA

Ryszard Górecki. SF.

Wernisaż: 30 lipca (piątek) godz. 17.00.
Wystawa trwa do 10 września 2021 r.

Otwarcie planowane jest przy ul. Długiej 1. Wstęp do Galerii tylko w maseczkach. Prosimy o zrozumienie i cierpliwość.

Wystawa wpisuje się w cykl prezentacji prac artysty w Polsce i Niemczech. Ryszard Górecki to malarz działający na pograniczu dwóch języków, dwóch kultur, dwóch krajów. Jego prace są opowieścią o świecie, w którym bodźcem do tworzenia i jednocześnie elementem dzieła mogą być wyniki giełdowe, pudełko po pizzy, znaleziony na spacerze przedmiot albo ważne wydarzenie historyczne.
Górecki jest malarzem traktującym swoje medium jako precyzyjne narzędzie, które jednak wymyka się pełnej kontroli. Te dwuznaczności w jego twórczości – będącej hymnem na cześć ludzkiej kreatywnej nieodpowiedzialności – stanowią o jej pesymistycznej i przepojonej równoczesną fascynacją narracji o neoliberalnym świecie współistnienia zła, dobra, nauki, religii, śmierci, witalności, przemocy i miłości. W czasach, gdy artystom zarzuca się niechęć do uniwersalnych narracji, twórczość Góreckiego jest uogólniającą opowieścią o globalnej niepewności, wszechogarniającej niejasności i wielowymiarowości świata, w którym przyszło nam żyć, a którego sens musimy tworzyć na bieżąco, ponieważ nie jest nam dany raz na zawsze.
Górecki jest przede wszystkim uważnym i zarazem krytycznym obserwatorem różnych systemów: artystycznego, politycznego, ekonomicznego oraz społecznego układu, który kryje się za sztuką. Nie polemizuje z tymi systemami, ale przejmuje ich kody i języki. Jego obrazy łączą w sobie elementy artystycznej codzienności ze śladami niepowtarzalnych i emocjonalnych wydarzeń. Artysta sięga po język społeczeństwa informacyjnego, zawłaszczonego przez reklamy i marketingową perswazję. Jest to język zwięzły, schematyczny, maksymalnie uproszczony w celu jednoznacznego zasygnalizowania przekazywanej informacji. Górecki zwraca uwagę na zagrożenia społeczne, ale także pokazuje do jakiego stopnia na co dzień zanurzeni jesteśmy w sztuczności, w schematach i modelach organizujących nam życie. Często funkcjonujemy według stereotypów, nie zdając sobie do końca sprawy, jak bardzo pozorna jest wolność wyboru.

Wystawa obrazów na płótnie i prac na papierze pt. „SF” wpisuje się w cykl wystaw Ryszarda Góreckiego, które oprócz BWA w Jeleniej Górze pokazywane były lub będą w latach 2020–2021 w Galerii Bielskiej BWA, Muzeum Narodowym w Szczecinie, toruńskiej Wozowni, Galerii Sztuki Arttrakt we Wrocławiu, Brandenburskim Muzeum Sztuki Współczesnej w Cottbus-Frankfurt O. (Niemcy) i BWA w Zielonej Górze. Każda z ekspozycji stanowi odrębną prezentację dorobku artysty.

Ryszard Górecki (ur. 1956 w Słubicach) artysta interdyscyplinarny, poruszający się pomiędzy malarstwem, sztuką obiektu i instalacją. Kurator wystaw i pedagog. Absolwent Uniwersytetu w Zielonej Górze (dyplom w 1979 roku). W latach 1980–2002 stworzył i prowadził Galerię Prowincjonalną w Słubicach oraz Art in CP w Collegium Polonicum UAM. W latach 1998–2005 był kuratorem programu polskiej sztuki współczesnej w Brandenburskim Muzeum Sztuki Współczesnej Cottbus-Frankfurt nad Odrą. Laureat Paszportu „Polityki” (1994). Kilkakrotny stypendysta MKiDN oraz Fundacji Kultury w Berlinie. Zainteresowany deformowaniem nauki oraz łączeniem kultury popularnej z naukami społecznymi, historią i metajęzykiem sztuki. Eksperymentuje z przedmiotami znalezionymi i produktami konsumenckimi. Mieszka w Berlinie.
www.ryszardgorecki.de

Wystawa przygotowana we współpracy z Galerią Bielską BWA, Muzeum Narodowym w Szczecinie, toruńską Wozownią, Galerią Sztuki Arttrakt we Wrocławiu, Brandenburskim Muzeum Sztuki Współczesnej w Cottbus – Frankfurt O. oraz BWA w Zielonej Górze.

Wystawa zrealizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.

 

Wyspa sztuki: Sycylia jako tygiel artystyczny.

Cykl wykładów Huberta Bilewicza.

Pomiędzy Północą a Południem, Wschodem a Zachodem; na skrzyżowaniu kultur, bo przecież w centrum Śródziemnomorza… Spalona słońcem, oblewana morskimi wodami, o ciągle aktywnych wulkanicznych trzewiach; postrzegana dawniej jako ziemski raj. Kusząca przybyszów, lecz wabiąca równocześnie zachłannych najeźdźców; uwodząca podróżników oraz miłośników sztuki i życia. Niegdyś bajecznie bogata i pełna splendoru, współcześnie raczej zmarginalizowana i tym bardziej żyjąca przeszłością. Kraina idylli, a jednocześnie jądro przemocy. Rozdzierana wieloma kataklizmami, lecz również skupiona na swej wyjątkowości. Rezerwat artystyczny, ale także wyspa tragiczna, z nadzieją wypatrywana przez współczesnych uchodźców. Na skraju Europy, choć nieustannie marząca, by stanowić jej centrum. Prawie jak Polska…

27 września (poniedziałek)
• godz. 11:00, Koloniści, zdobywcy, artyści i podróżnicy: sycylijskie dziedzictwo artystyczne,
• godz. 13:00, Sycylia antyczna, sztuka arabsko-normańsko-bizantyńska i barok sycylijski,
• godz. 17:00, Wyspa uchodźców: współczesna sztuka wobec kwestii migracyjnych.

28 września (wtorek)
• godz. 09:00, Mało znane arcydzieła sztuki na Sycylii.

Hubert Bilewicz, doktor historii sztuki. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie się doktoryzował, oraz muzealnictwo w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Odbył podyplomowe studia w Ośrodku Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytetu Warszawskiego. Jest także absolwentem podyplomowych studiów pedagogiki zdolności i twórczości UMK w Toruniu, gender studies na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz queer studies.

Wstęp: 2 zł (bilet ulgowy), 5 zł (bilet normalny).

Wykłady realizowane przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra oraz ze środków uzyskanych podczas 4. Aukcji Dzieł Sztuki zorganizowanej we współpracy z Rotary Club Karpacz-Karkonosze, w partnerstwie z Rotary Club Jelenia Góra.

Ewa Finn. Ciche głowy

18 czerwca – 24 lipca 2021 r.

Otwarcie planowane jest przy ul. Długiej 1. Wstęp do Galerii tylko w maseczkach. Prosimy o zrozumienie i cierpliwość.

Wystawa CICHE GŁOWY opowiada o ludziach:
– przepełnionych wrzaskiem i myślami innych,
– żyjących w przeróżnych stanach oderwania, które biorą za rzeczywistość,
– biorących słowa i ustalenia gadających głów za swoje lub nie sprzeciwiających się takiemu procederowi,
– których życie opowiadane jest przez innych, co sprawia, że ich własna perspektywa jest niejasna,
niewiadoma,
– sparaliżowanych konstruktami rzeczywistości, na które nie chcą, nie umieją albo nie mogą wpływać,
– i w końcu – o ich własnej ciszy.
Ewa Finn

Lecą kamienie. Kamyki Swarovskiego, jak gwiazdy. Niezliczone mnóstwo. Zabiją mnie. Za chwilę, jeszcze nie teraz. Prawi ludzie w imieniu starego gniewnego boga zakopali mnie w ziemi. Minęło wiele czasu. Uniwersum przemija za uniwersum, jedno po drugim. Ziemia się obraca. Ta blada istota łaskocze mnie pędzelkiem cienkim jak włos. Mijają miesiące, nie trafił mnie jeszcze żaden kamyk. Ciepło mi, rysy mojej twarzy zmieniają się z miesiąca na miesiąc, jednak zachowuję spokój i godzę się na swój los – dałam się zgwałcić mężczyznom, a więc jestem nieczysta, winna, haram, zasługuję na okrutną śmierć. Czyżbym łagodnie się uśmiechała?

Piotr Olszówka o obrazie “Ukamienowanie”
fragment tekstu SWAROVSKI HARAM!
www.ewa-finn.de/pl/teksty

Ewa Finn (ur. w 1979 r. w Warszawie) studiowała na Wydziale Malarstwa Univarsität der Künste w Berlinie. W roku 2007 obroniła tam pracę dyplomową u prof. Dietera Hackera. Wychowywała się w Karkonoszach. Od 1999 roku mieszka i pracuje w Berlinie.

Wystawę dofinansowano ze środków finansowych Miasta Jeleniej Góry.

Wystawa prac Ewy Finn „Ciche głowy” mogłaby nosić podtytuł „Kultura jako źródło cierpień”, by odnieść się do dzieła nieco już zapomnianego klasyka. Oczywiście bardzo pojemny termin „kultura” użyty jest tu w znaczeniu systemu reguł, które porządkują stosunki społeczne wewnątrz rodziny, społeczeństwa, państwa, każdej mniejszej lub większej zbiorowości ludzkiej i które zdaniem artystki, i nie tylko jej, mają charakter opresyjny, przemocowy. Według zwolenników tej teorii, system nakazów i zakazów został narzucony większości przez mniejszość sprawującą władzę,w celu utrzymania w ryzach mas, powodowania nimi, poddawania manipulacji, wreszcie zastraszania, a niekiedy, gdy inne środki zawodzą, fizycznego zniszczenia. Aby skutecznie tego dokonywać, rządząca mniejszość dysponuje narzędziami nacisku takimi jak wojsko, sądy i więzienia, a także pozornie łagodniejszymi środkami presji, jakim jest propaganda i pokrewne jej formy indoktrynacji, w tym indoktrynacji religijnej w swej fundamentalistycznej odmianie. Zresztą wieki całe te dwie formy nacisku: siłowa i ideologiczna zwykle uzupełniały się wzajemnie, tak ściśle, jak ścisły przez całe tysiąclecia bywał związek tronu z ołtarzem. Współcześnie również istnieją państwa wyznaniowe, w których zasady religijne przekładają się na struktury państwowe.
Artystka w swych obrazach upomina się o jednostkę traktowaną wrogo przez cały ten złowieszczy aparat; to człowiek jest głównym bohaterem większości jej obrazów. Wyraźne zaangażowanie społeczne Ewy Finn i głęboko humanistyczny wydźwięk jej prac wymusza niejako posługiwanie się figuracją przy jednoczesnej redukcji użytych środków artystycznych. Transparentność warsztatu służyć ma wzmocnieniu siły formułowanej wypowiedzi. Artystka wyraża swoje idee w sposób otwarty, bezpośredni, nie zakłócony konwencjami artystycznymi, po to, by nie odwracać uwagi od istoty prezentowanych obrazów. Temu celowi służy między innymi ograniczenie tonacji kolorystycznej płótna, prostota kompozycji, co sprawia, że widz koncentruje się głównie na przekazie, wyrażającym krytyczny stosunek autorki do współczesnych zjawisk społecznych.
Ewa Finn jest jak najdalsza od uproszczonej narracji. W jej autorskim komentarzu, stara chyba jak sama ludzkość, siłowa forma rozstrzygania konfliktu – wojna – jest świetlną smugą przecinającą firmament nad rodzimym, dobrze rozpoznawalnym fragmentem krajobrazu. Nieodparcie nasuwa się pytanie o prawo moralne.
Poruszające „Ukamienowanie” przedstawia kobietę w hidżabie zakopaną po szyję, która z rezygnacją i spokojem przyjmuje wyrok w imię sprawiedliwości, której reguły formułuje silniejszy. W rozumieniu ofiary sprzeciw na wiele się nie zda, tak było, jest i będzie (?), bo tak stanowi obowiązujące prawo, które powołuje się na boski autorytet i które liczy sobie już tysiące lat. Kobieca postać z obrazu to jedna z tytułowych „cichych głów”, które, według słów artystki sparaliżowane są konstruktami rzeczywistości, „na które nie chcą, nie umieją albo nie mogą wpływać”. Ale nie tylko wielkie dramaty współczesnego świata odbierają wolność jednostce, są to też konwencje rządzące naszymi zachowaniami na co dzień, zmuszając nas do zachowań nieracjonalnych, nieadekwatnych do sytuacji. Po cóż czesać nie dającą oznak życia postać leżącą na łące? Bo tak wypada, tak będzie ładniej? Artystka nie zawsze pomaga nam w znalezieniu jednoznacznych odpowiedzi.
Iwona Makówka

Cykl warsztatów wakacyjnych

“Miejskie podwórko” to spontaniczne, bezpłatne warsztaty dla dzieci w wieku 10-16 lat, we wtorki: 6, 13 lipca i 10, 17 sierpnia.

  • Wtorek, 6 lipca 11:00-13:00

Zapraszamy na spotkanie „Budujemy z hula hopów”. Tworząc w przestrzeni współczesne instalacje czy rzeźby artysta może posługiwać się najróżniejszymi ruchomymi elementami. Proponujemy, by w tym celu wykorzystać ulubioną zabawkę Amerykanów w latach ‘60, czyli barwne hula hop. Nasze spotkanie będzie akcją artystyczną na pograniczach konstruowania i happeningu.

Zajęcia planujemy przeprowadzić na Placu Ratuszowym, a w razie niesprzyjającej pogody w Biurze Wystaw Artystycznych.

———————

  • Wtorek, 13 lipca 11:00-13:00

Zapraszamy na „Action painting”. Malarstwo ma wiele dziedzin, a artyści tworzą również poprzez chlapanie, kapanie, skrobanie, rozlewanie. Nasze spotkanie będzie akcją artystyczną na pograniczach abstrakcji i happeningu. Ubierzcie się “roboczo”.

Zajęcia planujemy przeprowadzić na Placu Ratuszowym, a w razie niesprzyjającej pogody w Biurze Wystaw Artystycznych.

———————

  • Wtorek, 10 sierpnia 11:00-13:00

Zapraszamy na „Kolaż” zajęcia, podczas których stosując prostą i znaną wszystkim technikę sklejania różnych elementów graficznych i tekstowych, można osiągnąć zupełnie niespodziewane efekty. Będziemy ćwiczyć rozwijanie nowej perspektywy, wydobywanie ukrytych treści, innowacyjność i kreatywność. Jest to ulubiona technika wynalazców.

Zajęcia planujemy przeprowadzić na Placu Ratuszowym, a w razie niesprzyjającej pogody w Biurze Wystaw Artystycznych.

———————

  • Wtorek, 17 sierpnia 11:00-13:00

Zapraszamy na „Happening”, aby na czwartym z cyklu warsztacie pogłębić wiedzę o społecznym wymiarze sztuki. Skorzystamy z tej dziedziny sztuki, w której najszybciej można uzyskać feedback widzów, a granica między widzem a uczestnikiem zaciera się, angażując jej wpływ na otoczenie. Nauczymy się wychodzić z działaniem do ludzi.

Zajęcia planujemy przeprowadzić na Placu Ratuszowym, a w razie niesprzyjającej pogody w Biurze Wystaw Artystycznych.

Komiks polski na festiwalu w Angoulême

Miłośnicy komiksu zapewne już wiedzą, że Festiwal w Angoulême, największa w Europie impreza poświęcona tej dziedzinie sztuki, po raz kolejny został przesunięty. Galeria BWA przygotowuje wystawę komiksu polskiego na tym Festiwalu. Mamy nadzieję, że uda nam się te plany zrealizować. Tymczasem zapraszamy wszystkich na wystawę online. Prace wszystkich zaproszonych do projektu artystów można oglądać m.in. na Facebooku, wystarczy kliknąć w jeden z poniższych linków.

Facebook: La bande dessinée polonaise

Blog: La bande dessinée polonaise

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.