Wystawa fotografii, instalacji wideo oraz environmentu.

14 lutego -10 maja 2020 r.

Tematem wystawy jest szeroko pojęta idea zabawy jako podróży w głąb krainy szczęśliwego dzieciństwa. Marek Szyryk pokaże zestaw ponad stu fotografii, które wykonał w wieku 9-16 lat. Zdjęcia pochodzą z minionej epoki. Mają w sobie urok zatrzymanego czasu, beztroski i poczucia wolności, które przynależą do wieku młodzieńczego. Jest w nich nostalgia za światem utraconym, tęsknota za czystym i naturalnym doznaniem zadowolenia z życia, które z biegiem czasu niepostrzeżenie umyka. Fotografie Szyryka są nie tylko uniwersalnym reportażem o pięknie istnienia ,,homo ludens”. To zestaw, który zaskakuje dojrzałością młodego twórcy, wyczuciem chwili, świetnymi ujęciami ruchu, wyważoną i przemyślaną kompozycją. Przyszły artysta okazuje się uważnym obserwatorem. Za pomocą czułego oka obiektywów swoich aparatów ukazuje towarzyszy młodzieńczych zabaw jako atletów, siłaczy, wspaniałych sportowców. Przedstawieni są jako młodzi bogowie, doskonale zbudowani i zupełnie nieświadomi piękna, którym zostali obdarzeni. Szyryk fotografuje chwile młodzieńczych zabaw ze świadomością, że zachowuje część ważnego dla siebie w danym momencie świata. Ma się wrażenie, że z pełną świadomością kreuje zarejestrowaną rzeczywistość jako symboliczną, idylliczną krainę spokoju, pogody ducha i szczęśliwości.
Narracja archiwalna kontynuowana jest przez dojrzałego twórcę, doświadczającego tych samych doznań w kontekście fotograficznej obserwacji współczesnych zabaw dziecięcych.
Nowoczesne polaroidy, zdjęcia pozyskane przez autora w wyniku apelu zamieszczonego w mediach społecznościowych, podkreślają uniwersalny charakter wystawy, dają poczucie ciągłości. Cudowna kraina dzieciństwa to nie tylko wspomnienie z dalekiej przeszłości. Zabawa trwa nadal, poczucie szczęścia i radość z życia dostępne są w każdym miejscu i czasie.

Joanna Mielech, BWA Jelenia Góra.

Marek Szyryk – profesor Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.
Od 2000 należy do Związku Polskich Artystów Fotografików.
Jest twórcą fotografii klasycznych oraz instalacji. Na nowo odkrył i propaguje starą technikę mokrego kolodionu. Jest autorem zestawów fotografii, m. in. ,,Fotografia z filiżanką herbaty”,,,Pomiędzy”, ,,Moje Karkonosze”, ,,Fotografie”, ,,Dotykając stołu”, ,,Wracam do raju”, ,,Atlas form przetrwalnikowych”, ,,Medytacje”.
Swoje prace prezentował na wielu wystawach w Polsce i za granicą, m.in. na wystawach zbiorowych: ,,Biennale Fotografii Polskiej” w Poznaniu, ,,Fotografie`98″ w Krakowie, ,,Bliżej Fotografii” w Jeleniej Górze, w II, III, IV i V edycji ,,Kontaktów” oraz w ,,Kontakty-c.d.” (BWA Jelenia Góra, rok 2019).
Laureat Grand Prix IX Ogólnopolskiego Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze w 1996 roku.
Kurator wystaw fotografii. Autor tomików poezji haiku. Jego fotografie znajdują się m. in. w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Wystawa przygotowana we współpracy z Muzeum Okręgowym w Suwałkach oraz Miejską Galerią Sztuki w Łodzi.
Wystawa zrealizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.

17 stycznia – 11 lutego 2020 r.

Najkrótszy życiorys Dariusza Milińskiego można zawrzeć w kilku zdaniach: urodził się w 1957 r. w Cieplicach. Jest z zawodu artystą-plastykiem. Uczestniczył w przeszło 250 wystawach indywidualnych i ponad 250 zbiorowych m.in. w Polsce, Niemczech, Francji, Belgii oraz USA.
Brał udział w kilkudziesięciu happeningach artystycznych i przedstawieniach teatralnych. Zdobył wiele nagród i wyróżnień. Jest niestrudzonym animatorem kultury. Założył grupę artystyczną “Pławna 9”. Jest twórcą Zamku Legend Śląskich, Grodu Rycerskiego, Muzeum Przesiedleńców oraz Arki Noego. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych i państwowych w kraju oraz za granicą.
Henryk Waniek pisze: Miliński jest poetą, który zamiast pisać, maluje. Ale poezja to jest byt falujący. Jego fale niosły Milińskiego cierpliwie, aż stał się wielkim poetą. Malującym. Wręcz nie ma go z kim porównać. Świat, jaki przedstawia, jest (jak u Leśmiana, który malować nie potrafił) niby baśniowy. Sklecony ze wszystkiego, co najlepsze – w nim, w nas, w świecie.

Podczas wystawy można było kupić album Dariusza Milińskiego wydany nakładem Artysty przez jeleniogórskie Wydawnictwo Plan w2019. Cena: 115 zł.

Album ,,Miliński. Pamiętnik ulicznika” ma 160 stron i jest bogato ilustrowany. Znajdują się w nim krótkie teksty autorstwa m.in. Henryka Sawki, Piotra Bukartyka, Wojciecha Smarzowskiego, Franciszka Maśluszczaka, Jerzego Owsiaka, Czesława Mozila, Stanisława Sojki, Elżbiety Dzikowskiej, Józefa Wilkonia i Henryka Wańka.

Wystawa realizowana przy pomocy finansowej Miasta Jelenia Góra.

Rozważania autotematyczne (2018–2019).

20 grudnia 2019 – 11 stycznia 2020

W ramach wystawy prezentowaliśmy prace poświęcone „sztuce o sztuce”. Były to przede wszystkim realizacje przestrzenne (instalacje, obiekty i kompozycje rzeźbiarskie). Zostały one skonfrontowane z tekstami nadającymi im dodatkowe znaczenia oraz nowe wymiary kontekstualne. Sugestie autotematyczne były w tym przypadku kreowane na dwóch płaszczyznach. Pierwsza z nich dotyczyła rozważań o pewnych ogólnych rozwiązaniach oraz zagadnieniach artystycznych, które są bliskie Autorowi. Druga poświęcona była refleksji na temat jego twórczości własnej.
Na wystawie były prezentowane także wcześniejsze prace Boettnera-Łubowskiego. Dzieła o charakterze autotematycznym, stworzone przez niego w latach 2014-2017. Wystawa była podsumowaniem realizacji części projektu artystyczno-badawczego, nad którym Artysta pracował od 2017 roku na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Rafał Boettner-Łubowski (ur. 1974) – rzeźbiarz i artysta sztuk wizualnych. Zajmuje się również teorią, krytyką i promocją sztuki. Doktor habilitowany w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej: sztuki piękne. Profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Tworzy instalacje, obiekty i kompozycje rzeźbiarskie oraz prace malarskie, podejmujące relacje dialogiczne i polemiczne z istniejącymi już dziełami, postawami i poetykami twórczymi. W swojej sztuce odnosi się także do możliwości technik cyfrowych. Bardzo często inspiracją dla jego wypowiedzi twórczych jest szeroko rozumiana tradycja artystyczna: antyczna, nowożytna i XIX-wieczna oraz sztuka współczesna, z którą koresponduje i polemizuje.

Zrealizowano ze środków finansowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w roku 2019, jako efekt projektu badawczego dr. hab. Rafała [Boettnera]-Łubowskiego – pracownika Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz przy pomocy finansowej Miasta Jeleniej Góry.