Czasem warto pogimnastykować wyobraźnię i sięgnąć w ramach działań warsztatowych po konstrukcje przestrzenne. Im większe, tym zabawniej. Jeśli do tego wykorzystamy wiele takich samych elementów, mózg będzie musiał się nieźle porozciągać, aby zaplanować i zrealizować architektoniczną łamigłówkę.

Wyciągamy z magazynu wielkie koła i hulamy. Zdjęcia mówią same za siebie.

Prowadzenie Nata Stolp

Podczas zapoznawania się z wystawą Bogusławy Twardowskiej-Rogacewicz pt. “bezObrazy” dzieci miały okazję przypatrzeć się technikom malarskim stosowanym przez jeleniogórską artystkę.

Odkryliśmy, że malowanie to nie tylko ruch pędzla po płótnie. To również szpachle, patyki, palce, paznokcie. Obraz można pochlapać, podrapać, pogłaskać. Ścieżki mogą wędrować w górę i dół, na boki, czy na około, a kolory mogą wychodzić jedne spod drugich. W dodatku czasem obraz kończy się umownie w ramie, choć mógłby ciągnąć się jeszcze, innym razem namalowane elementy skupiają się wokół siebie, a za nimi do wewnątrz wędruje nasza uwaga.

Prowadzenie Nata Stolp

Marcowa wystawa Marcina Berdyszaka „Konsumpcja, wiedza, bezpieczeństwo” zainspirowała do przeprowadzenia prostego eksperymentu artystycznego.

Zarówno pod wpływem intensywnych bodźców oraz doświadczając pewnej deprywacji sensorycznej tworzyliśmy autoportrety. W sztuce można posłużyć się nadmiarem, lub czerpać inspirację z minimalizmu. W zależności od naszych decyzji, ale też od rodzaju doznawanych wrażeń, posługujemy się różnymi środkami wyrazu i kreujemy odmienne wizje. Eksperyment pozwolił na porównanie i dokładnie przeanalizowanie wpływu środowiska na emocje i twórczość.

Zbadaliśmy przestrzeń pomiędzy „muszę mieć wszystko” a „nic nie chcę”, sprawdziliśmy jak rodzą się obie postawy. Wiele razy w życiu znajdujemy się na osi pomiędzy konsumpcjonizmem a abnegacją, czerpiąc inspirację z obu, aby móc działać, cieszyć się życiem, budować relacje, kształtować charakter. Los niejednokrotnie pokazuje, iż zachowywanie złotego środka nie oznacza w każdym przypadku omijania poglądów skrajnych. Jak się nie zagubić w tych wyborach, pozostać otwartym na smaki życia, umieć nabrać dystansu do czyjegoś światopoglądu i pozwolić sobie na szanowanie wyborów innych? Choć są to pytania na które trudno jest odpowiedzieć dorosłym, to dzieci również nie mogą żyć bez poszukiwania na nie odpowiedzi. Ludzie i duzi i mali potrzebują dokonywać wyborów na swoją miarę, zgodnych ze sobą i wartościowych dla świata.

Prowadzenie – Nata Stolp

Sztuka współczesna ma wiele obliczy. Część z nich doskonale czuje się w salach wystawowych, zaklęta w materię, wyleguje się statycznie pod okiem widza. Siłą innych jest żywe doświadczanie, spontaniczność, manipulacja, zmienne warunki otoczenia. Happening należy zdecydowanie do tych drugich form. W lutym i marcu 2019 odtwarzaliśmy żywą tkankę happeningu.

Happening posiada moc odmieniania rzeczywistości, ponieważ podpatruje ją, wykorzystuje jej aspekty i bezpardonowo ustanawia nowe porządki. Stąd warsztaty przeprowadzaliśmy w placówkach, w codziennym środowisku dzieci. Dzięki działaniu fragment zwykłej rzeczywistości nabierał głębszych wartości. odsłoniliśmy rolę, jaką mogą odgrywać dzieci, gdy zdecydują się wziąć odpowiedzialność za swoje otoczenie lub wejdą w relacje z otaczającymi je osobami.

Przedwiośnie to czas, kiedy świat jest jeszcze w kokonie zimy, lecz już planuje wiosenną przemianę, zatem angażowaliśmy się w happening społeczny, lub ekologiczny. Pierwszy zwraca uwagę na rolę drugiego człowieka w naszym życiu, uczył zindywidualizowanego patrzenia, wrażliwości na potrzeby innych, odwagi do niesienia pomocy i umiejętności nawiązywania dialogu. W tym działaniu rozdawaliśmy kartki na poprawę humoru.
Drugi łączył estetyczną wrażliwość z uważnością wobec przyrody, zwracał się ku odwiecznym cyklom przyrody, pozwalał na aktywne zmienianie otaczającej nas przestrzeni i oddziaływanie na otoczenie za pomocą artystycznych środków wyrazu. W ramach akcji ozdabialiśmy kolorowymi włóczkami drzewa.

Prowadzenie – Nata Stolp